90'lar da...
Gerçekten gülen gözlerimiz vardı, en masum ayrılıkların ardından asla bitmeyecek sandığımız gözyaşlarımız... "Bundan daha kötü ne olabilir ki" dediğimiz ama aslında ,incir çekirdeğini doldurmayan dertlere sahiptik... Her şeye rağmen, inatla vezgeçemediğimiz bir umut vardı. Yeni güne sığamayan hevesler... Heyecanla beklenen sabahlarımız bir de...
Sayfa 102Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.