Kim olduğumu biliyor musun?
Sana tek bir yakınmayla geleyim: Alay, kendimi küçümsemek bana acı veriyor. Oysa ruhum şöyle dedi bana: "Kendini küçük mü görüyorsun?"
Sanmıyorum.
Ruhum şöyle yanıtladı: "Dinle, o zaman, beni mi küçük görüyorsun? Kibrini beslemek için kitap yazmadığını, benimle konuştuğunu hala bilmiyor musun? Benim sana verdiğim sözlerle konuşurken alaydan nasıl acı çekebilirsin? O halde, kim olduğumu biliyor musun? Beni kavradın, tanımladın ve ölü bir formüle mi dönüştürdün? Uçurumlarımın derinliklerini mi ölçtün ve daha seni götürmediğim bütün o dip yolları mı keşfettin? Eğer iliklerine kadar kibirli değilsen alay sana meydan okuyamaz."
Dürüstlüğün çok güçlü. Beni körleştiren kibrimi önüne sermek istiyorum. Görüyorsun, bu da bugün sana boş ellerle geldiğime inanmamın nedenlerinden biri. Uzanmak istedikleri taktirde boş elleri dolduranın sen olduğunu hesaba katmadım ama eller uzanmak istemiyor. Senin kabın olduğumu, sensiz boş kaldığımı, seninle dolup taştığımı bilmiyordum...
Sayfa 120Kitabı okuyor
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.