Ceza olarak pisliğini yüzüne sürüyor, ağzına sokarak yemeye zorluyorlardı. Bunu yapan, kızın öz annesiydi! Bu ana, kızının pis helada inlediğini duyarken yatağında rahat uyuyabiliyordu! Düşün, başına geleni kavramayacak kadar küçük yaratık o murdar, karanlık soğuk yerde, ufacık eliyle sızlayan göğsünü yumruklayarak gözyaşlarını döküyor, ‘‘Tanrıcığı’’ na onu koruması için yalvarıyordu. Bu saçmalığa akıl erdirebiliyor musun sen dostum, kardeşim, dindar rahip adayı? Bu saçmalığın ne gereği var, dünyada varlığının nedeni ne? Bu olmasa insan iyilikle kötülüğü ayırt edemeyeceği için yaşayamazmış derler. Bu kadar pahalıya patlayan iyilikle kötülüğün canı cehenneme! Bir yavrunun ‘’Tanrıcığı’’ na döktüğü göz yaşları dünyanın bütün bilgisine bedeldir.
Sayfa 322
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.