"Fakat o uzun azap gecelerinden birinde, yatağıma çivilenmiş, uyku göz kapaklarımdan kaçarken, rehber yıldızı, yüce kararlılık anlarının yol göstericisini arıyordum, birdenbire önümde parladığını ve bana görevimi işaret ettiğini gördüm: 'Pes etme şansın hiç olmadığı kadar az, hüzünlü ve sefil hayatından vazgeçmeye, tek bir günlüğüne dahi olsa her zamankinden daha az hakkın var bugün. Sana ettikleri işkence ne olursa olsun, seni mezara koyana kadar yürümeye devam etmeli, gücünün son emaresine kadar cellâtlarının önünde dikilmeli, ruhunun son emaresine kadar cellâtlarının önünde dikilmeli, ruhun devrilmez egemenliğiyle yürüyen bu enkazı gözlerine sokmalısın.'"
Sayfa 156 - Vacilando KitapKitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.