Ahmet Ümit'in okuduğum 3.kitabıydı. Genelde Polisiye Romanlarıyla çok başarılı akıcı bir dil yakalayan Ahmet Ümit'in farklı bir tarzıyla karşılaştım. Bu kitap da cinayet konusu işlenirken bu sefer Başkomiser Nevzat ve yardımcı Ali olmayışından asıl amacın cinayeti çözmek değildi işlenen konu olduğunu anlıyorsunuz. Ahmet Ümit'in belki de en iyi olduğu diğer yazarlardan onu ayıran geçmiş-gelecek ilişkisini kitaplarında çok iyi işlemesi. Mevlana ve Şems hikayesiyle karşılaşırken (bu iki tasavvuf ustasının hikayesi çok severim) bazen kitabı unutup Mevlana ve Şems'e odaklanıyorsunuz. Kitabın sonunda katil beklerken böyle olmayıp da iç sesimizin ilahi adalet gerçekleştiğini düşenebiliriz.