Je vais mourir, oh ne me plaignez pas. (S40)
Evde bir ölü yaşıyor fark etmiyor musunu ?(S44)
Madame de Prie önemli bir konumdan değersiz bir konuma düştüğü için kendisinin çöküşünü gün geçtikce acı çekerek seyrediyor..
Kısa ve anlamlı bir hikaye olmuş aslında. Hatta son sayfası şaşırttı beni :) ben daha farklı beklemiştim. Beğendim.
--
İnsanoğlu, elimizde olanların değerini bilmeyip, şükretmeyip hep daha fazlasını isteyip mızmızlanıyoruz. Oysa ne kadar şükretmemiz gerekiyor nefes aldığımız için bile, düşünebildiğimiz için bile.. Bir zamanlar değersiz gördüğümüz önemli hususlar elimizden kaydıktan sonra fark ediyoruz değerini, önemini. Madame de Prie gibi..
