Çınar :
Hiç böyle düşünmemiştim. Babaanne, çok
haklısın. Gidip Emine'den özür dilemeliyim.
Çınar koşarak dışarı çıkıp , mısır koçanlarının kurutulduğu çötene gitti. Oradan bir mısır koçanı aldı. Onu babaannesine getirdi.
-Selime Ana, bu bebeğe elbise diker misin?
Selime Ana gülümseyerek :
- Dikerim ogul, dikerim, dedi.
Selime Ana ağır ağır yerinden kalktı. Dikiş makinesinin başına oturdu . Elndeki parçalardan mısır koçanına elbise dikti. Çınar, dikilen elbiseyi mısır koçanına giydirdi.
Sayfa 15Kitabı okudu
·
1.398 görüntüleme
Kırılan kalbi tamir etmeye çalışmak, ne güzel, mutlu son. 🕊️🙂 ⭐👍
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.