Zehra öğretmen acımasızdır. Hayat onu öyle yapmıştır. Babasının cenazesini görmek istemez ailesinin dağılmasında onu suçlu tutar, babası ölürken Zehra'nın adını sayıklamıştır, Zehra hala aynı tavır sergiler babası ölürken ona kalan hatıra şeylerden mektup bulur ve okumaya başlar ve gerçekleri öğrenir babasını affeder ve acımayı öğrenir. Kitaptan da anladığımız üzere kimseye ön yargı ile yaklaşmamalıyız. Her şey göründüğü gibi değildir. Kitap çok akıcı olaylar hızlı ilerliyor ve sıkmıyor.