ben de cansız varlıktan öldüm, biten boy atıp gelişen, nebat oldum.
nebatken öldüm, hayvan şekliyle baş gösterdim.
hayvanlıktan öldüm, insan oldum; artık ölüp azalmaktan, noksana düşmekten niye korkacakmışım?
bir daha hamle edeyim de insanken öleyim; böylece de melekler aleminde kol kanat çırpayım.
melek olduktan sonra da ırmağa atlamak gerek; "herşey yok olur gider, ancak o'nun zatıdır kalan."
bir kere daha melekken kurban olayım da o vehme gelmeyen yok mu, o olayım.
yok olurum, yok olurum da erganon gibi, "gerçekten de biz, dönüp ona varanlarız" derim.
Sayfa 3901
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.