Ne yana dönsem, eksik bir türküye sarılan insanları görüyorum nereye gitsem dilleri ve gözleri birbirine benzeyen kadınlar ve adamlar. Peki bunlar neden ölmüyorlar? Neden korkmuyorlar? Dön baba dön oynuyoruz başkasının kara parçalarında! Dön baba dön başkasının sularında.! Kim çekip çıkaracak bizi bu şizofrenik kuyudan? Kim dokunacak yüzümüzdeki Allah kadar eski çizgilere?