Şerefli mağlubiyet
Cem Can’ın ‘Mağlubiyete Övgü’ başlıklı bir yazısı var. 2003’te yazmış. “Hep yenenler, bir zaman sonra kendi pozisyonlarını korumak dışındaki bütün duygusal yeteneklerini, insanlık durumuna dair bütün bilgilerini ve ilgilerini yitirirler. Duyarsızlaşır ve yüzeyselleşirler” diyor. Levhaya yazılıp Saracoğlu, Telekom Arena, İnönü statlarına asılması gerekir, bana sorarsanız. Cem Can 2004’teki bir yazısında da ‘şerefli mağlubiyet’ mefhumunun alay konusu yapılmasından dert yanar. ‘Şerefli mağlubiyet’, evet, Avrupa platformunda başarılı olmanın tasavvur edilemediği bir teslimiyet çağının simgesi, bir ‘eziklik’ alâmetiydi. Ama ‘yalın’ anlamına tutunursak, neticeye bakmadan namusuyla didinmenin, ‘hakça mücadelenin’ ahlâkını ifade ediyordu bu mefhum; Cem Can bunu hatırlatmaya çalışıyordu. 2007’deki bir yazısında kullandığı yine yalın ve salih tabirle ‘futbolcuların futbola sadakatinin’ de bir ölçüsü idi bu. Zira ‘şerefli mağlubiyet’ mefhumunun kovulduğu bir ortamda, ‘şerefsiz galibiyetler’ kimseye çirkin gelmiyordu Cem Can’a göre.
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.