Olmasın!
Hiç bir ses ve hiç bir his
Ya da almak için çırpınacağın
Bir çekimlik nefes
Ki gökyüzde bulut misali özgür
Dolaşabilesin.
Konmasın!
Dalına ne kuş ne bir yeşil yaprak
Ya da dursun akıp gitmesin,
Bir sonbahar gününde zaman.
Ki toprağa kök salmadan ağaç,
Kalabilesin!
Açmasın,
İçinde zaman zaman umutla
Mutlu gökten kuşaklar,
Ya da artık renklerini geceye boyamayı öğren,
Ki şu dünya sahtelik nedir bilmez bir gölge
Olabilesin!