“Mal Allah’ındır” demek, servet Allah’ındır demektir. Ve burada “Allah’ındır.” İfadesi “İnsanlarındır.” Anlamındadır. Bu tefsiri, bu asrın dünya görüşlerinin etkisinde kalarak ben yapmıyorum. Bu ayeti böyle anladığı için Ebuzer, Muaviye’nin yakasına yapışarak şöyle diyor: “Sen halkın malını yemek için ‘Mal Allah’ındır.’ Diyorsun. ‘Mal Allah’ındır.’ Yani mal Allah’ın olduğuna göre ve ben de Allah’ın halifesi olduğuma göre malı kendim yerim veya dilediğim kimseye verir, dilediğimden de alırım!”
Ebuzer, Muaviye’ye “Mal Allah’ındır.” İfadesinin, “Mal ileri gelenlerindir.” Şeklinde değil; aksine “Mal halkındır.” Şeklinde anlaşılması gerektiğini, Allah’ın kastının bu olduğunu öğretiyor. Mal ve mülk özel kimselere ait değildir, aksine mal ve mülk halka aittir.
Fecr YayınlarıKitabı okudu
··
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.