Geçenlerde apartmanda bizim yönetici değişmiş. Benden abimin numarasını istiyor.
_Abinin numarasını söylesene?
_İyi de benim abim yok ki, diyorum anlamamazlıktan gelerek.
_Hasbi Allah çekiyor. Hayda.. _Bende, benden küçük kardeşim, ben onun ablasıyım, diyorum. (Orada içimden görmüyor musun? Ben de varım, demek istiyorum.)
Aslında orada yöneticinin ince bir iması vardı. "Toplumu biz yönetiriz. Senin büyük olup olman beni alakakadar etmiyor? Sen erkek misin? " der gibiydi.
Halbuki gel görelim evin aydatını ödeyen benim, apartman toplantılarına katılan benim.
Bu durumda numarası istenmesi gereken benken, kardeşim oluyor.
Hadi numaradan geçtim, bunu yaparken orada ben kadınım diye beni yok sayıp, küçük görmesi.. Hiç hoşuma gitmedi.
İnat değil mi? Hak etti diyerek kardeşimim numarasını vermedim.
Önce insanlarla nasıl konuşması gerektiğini öğrensin.
🕊️🙄