Ne demeliyim sana Piraye! İnsanı yakıp, kavuran halin var. İnsan bazı şeyleri yaşadığı zaman anlar. Sen gücünden ödün vermeden bu hikâyeyi bitirdin. Ne acılar yaşadın içinde, sonra o acıları kabul edip, onlara tebessüm edebilmeyi bildin. En güzel güç bu değil miydi? Bu hikayede acı veren en güçlü şey ise; Haşim senin tanıdığın gibi birisi değildi. Hep böyle olmaz mıydı? Tanıdık sanıp hayallerimiz deriz. Ama o kişi öyle biri değildir. Hayallerinin ötesinden, berisinden geçer yanı yoktur. Onu hiç tanıyamadığı sanmak kadar acısı yoktur. Hayat bir kitaptır Piraye hepimiz o kitabın içinde birer baş yapıt olarak kalırız. En acısı da o kitabın sonu başından bellidir! Ve biz yine de bir umut der inanmayı yeğleriz. Seni tanımak güzeldi Piraye hoşçakal.

PirayeCanan Tan · Altın Kitaplar · 201344,8bin okunma

·

677 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Öyküm