“Zavallı ben! Kötülüklerden kötülük beğen!
Şaşkına döndüm, derman yok gayrı benim derdime, yakıyor içimdeki acı dur durak bilmeden,
Ölseydim keşke hızlı Mızraklarından Artemis’in…
Elveda utanç! Elveda iyi adım benim! Varsın seninle korusun güçlerim onu, gitsin gönlünün çektiği yere,
Gitsin hiç incinmeden…
Ayrılmak olacak benim için en hayırlısı
Bu yaşamdan gizemli bir ölümle bu gece, kendi odamda…”
Sayfa 37 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.