Renkli yağmurlara şahit olanların,varlığından azade olup hiçliğe yol alanların romanı “İnsiyak”.
Kendi içinizde yolculuğa çıktığınız oldu mu hiç? Yolun sonuna varıp, karşılaşacağınız durumla ya da en çok kendinizle yüzleşebildiğiniz ve zihninizi susturmadan gerçekleştirdiğiniz korkusuz, telaşsız bir yolculuktan bahsediyorum. Kalp ve zihin yolculuğuyla harmanlanmış anlamlı bir dem...İşte tam olarak böyle bir iç yolculuğu “İnsiyak”.
Mehmet DURMAZ arkadaşımın kaleminden ince ruhlar için dökülmüş olan bu roman dünya yolculuğumuzdan izler taşıyor. Yaşadıklarımızın , ileride yaşayacaklarımızla güçlü bir bağ ile sımsıkı düğümlenip birbirinden ayrı düşünülemeyeceğini idrak edebilmek
için bir vesile diyebilirim, en azından benim için.
Konusundan bahsetmeyeceğim ama şair kaleminden çıktığı aşikâr, okuyunca eserin nahifliğinden anlayacaksınız zaten. İnsanı ve insanı temel alan birçok konuyu felsefi, mistik tasavvufi yorumlarıyla süsleyip derin manalar yükleyip okuruna sunmuş yazarımız. Herkesin kendinden izler bulabileceği son derece güzel bir eser. Okunası
.
Kaleminden ve yüreğinden dökülenler ince ruhlara dokunsun ve sen hep yaz Mehmet DURMAZ
.
Alıntı seçmekte çok zorlandım bu arada, hemen birkaç tane iliştiriyorum şuraya
”Hem bu güzellikler ne diye var? Sevgi ne diye var, çatlamış, çoraklaşmış toprağa aşkla yağıp bahar getiren yağmur ne diye var? Bu dünyada tıpkı sevgi gibi acının da kendine has bir hikâyesi var. Bana kalırsa bizi biz yapan da bu hikâyeler. Ve biliyorum ki bir gün hepsi kuş olup semada terennüm edecek. Bizi güzel yâd ederek...”
.
“Çünkü insan en büyük, en esaslı acıyı bir şeyi kaybettiğinde değil, kendini kaybettiğinde yaşıyor. Ama diğer kaybettiği şeylerin farkına vardığı gibi insan, kendini kaybettiğinin farkına varmıyor. Zaten en acısı da bu; büyüklüğü de buradan geliyor.”
.
“...hayat ona çekip gitmekten daha güzel bir ihtimal vermemişti henüz. Her çaresizlik kendi içinde çare hüviyetini kazanmayı iktiza ettiğinden, taşıdığı tuhaf, insiyaki hisle iyi yahut kötü olduğunu henüz bilmediği bir karara vardı; yola çıkma kararıydı bu. Ona öyle geliyordu ki ancak bir hikâyesi olursa var olurdu bu dünyada.”
.
.
··
1.002 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.