Sufi'ye zamanın hükmü yoktur.
"Şeyh Şahabeddin, bir zamanlar Mısır Sultanı'ndan başını bir su kabına daldırmasını istemiş. Bu isteğe uyan Sultan bir anda kendini batan bir gemide bulmuş; dalgalar onu bilinmeyen kıyılara sürüklemiş. Oduncuların yardımıyla en yakın köye giden Sultan, Şeyh'ten intikam almaya yemin etmiş. Birkaç yıl bu köyde esir olarak çalıştıktan sonra özgürlüğünü kazanmış, iş sahibi olmuş ve evlenmiş. Zamanla yeniden fakir düşmüş ve karısıyla yedi çocuğuna bakmak için hamallık yapmaya başlamış. Günün birinde, deniz kıyısında dolaşırken, suya girip yıkanmak istemiş. O anda kendini Kahire'deki sarayında, etrafında maiyeti, Şeyhin şakacı bakışlarıyla karşı karşıya bulmuş. Ona yıllarca sürmüş gibi gelenler, gerçekte birkaç saniyede olup bitmiş."
Sayfa 171Kitabı okudu
··
557 görüntüleme
Bildiğim kadarıyla bu menkıbenin devamı şöyleydi abla;
Hazret, Sultan'a "Hanımın ve yedi evladın filanca diyardadır, askerlerine emir buyur gidip getirsinler ve sen de himaye et.." (:
Vaay gidiii :) Biz de neleri dert ediniyoruz, bir an'da gelen lutuflara bak.
7 sonraki yanıtı göster
Oooo 😲🤦🙆💐🌹🙋
:) Mevlâ dilerse bir saniyede bambaşka bir soluk indirir göğsümüze...
2 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.