İtiraz..
Sümerolog Muazzez ilmiye Çığ 
İbrahim Peygamber kitabında genel olarak İbrahim Peygamberin semavi dinlerin ortak atası olmasıyla ilgili, gerek kutsal kitaplar, gerek Mısır ve Sümer uygarlığına ait buluntuları karşılaştırarak İbrahim Peygamber'e dair yeni ve farklı bir profil sunuyor. Tanıtım bölümünde kitabın ana teması bir inceleme metni olacak kadar zaten anlatılmış, dolayısıyla inceleme başlığı altında ekleme yapılacak farklı bir sey olmadığı için irdelenmesi gerekenin kitaptan ziyade ileri sürülen ana fikir olduğunu düşünüyorum.
Muazzez ilmiye çığ'ın semavi dinler ve kutsal kitapların Sümer'e dayanması ile ilgili teorisi, daha net bir ifadeyle İncil, Tevrat ve Kur'an'ın Sümer tabletlerinden alıntı olduğu tezinin teolojik sohbetlerin entelektüel argümanı olduğunu kabul ederim. Hatta bu teorinin dine mesafeli bazı kesimlerde oldukça tuttuğunu da belirtmeliyim. Tabi, gerek İbrahim Peygamber ve gerekse 
Kur'an, İncil ve Tevrat'ın Sumer'deki Kökeni tarihe ışık tutması açısından bilimsel bir kaynak oluşturabilmiş mi tartışılır, ancak meselenin bilime katkı konusundan çıkıp teolojik platformda belirli bir kesimin sahiplendiği ideolojik bir bilgi(!) haline gelmiş olmasına bakınca kendi adıma, 'sevgili kendim, bir yorum yapmadan önce şu kitapları bir oku' diye düşündüğümden İlmiye Çığ'ın konuya dair benzer içerikli iki kitabını üst üste okudum ve incelememi de her iki kitap adına yapayım..
*Öncelikle sonda yazacağımı şimdiden söylemeliyim; konuyu teorik olarak zaman zaman okuyor ama bu görüşe katılmıyordum, şimdi de katılmıyorum!.
İbrahim Peygamber ve Kur'an, İncil ve Tevrat'ın Sumer'deki Kökeni konuya dair düşüncelerimi değiştirmedi..
Her ne kadar kutsal metinlerinde geçen kıssa, olay, isim ve yerlerin, Sümer yazıtlarıyla kısım kısım benzerlikler taşıdığı gözlemlense de, bu metinlerin Sümer'den alıntı olduğu çıkarımı bence fazla zorlama bir teori. Kitabın varmaya çalıştığı sonucun sığ olduğu, dayanakların da göreceli değerlendirildiği kanısındayım. Ve her iki kitabın yazılış amacının belli bir hedef kitleyi -belirli bir yargı ile- tanıştırma amacı taşıdığını düşünüyorum.
Yazar bu çalışmasında yalnızca Semavi dinlerin Sümere dayanmasını değil, Tevrat, İncil ve Kuran'da geçen metinlerin birbirleri ile olan benzerlik ya da çelişkilerini de işlemiş ve bunu tezine dayanak yapmış. Yani yazar konuyu arkeolojik bulgulardan yola çıkarak teolojik felsefe boyutuna taşımış. Oysa bir dinin (elçisiyle birlikte) ortaya çıkışının, bir önceki din ve kutsal metinlerin tahrif (insan menfaati amacıyla bozulması, değiştirilmesi) edilmesi yüzünden olduğunu bilmiyor olması imkansız. Dolayısıyla kutsal kitaplar arasındaki benzerliklerin normal olması kadar farklılıklar ve çelişkilerin ortaya çıkması da -yeni bir dinin ortaya çıkması gereği- oldukça normal görülmesi gerekirken bu durumun 'karşı delil' üretme çalışmasında kullanılması benim için teorinin inandırıcılığını bitirdi.
Bunu biraz açayım mı?
Örneğin Kuran'da ya da diğer kutsal kitaplarda geçen bir metnin (ayet) Sümer yazıtlarında (kanunlarında) benzer bir şekilde olduğunun ortaya konmuş olması, ilgili ayetlerin Sümerlilerden alıntı olduğu ve insan eliyle yazıldığı savına örnek olarak ileri sürülebilir evet, ama bu, kutsal kitapların Sümerlilerin aksine neden baştan sona tek Tanrılı metinlerle dolu olduğunu açıklamıyor. Başka bir ifadeyle: Madem çok tanrılı Sümerler kendisinden sonraki semavi dinlerin ilham kaynağı, öyleyse Tevrat, İncil ve Kur'an niye Sümerleri (ve çok tanrılı tüm inançları) tekzip edercesine 'ısrarla' "Tek Tanrı" mesajı veriyor..
Üstelik semavi dinlerin ve İbrahim peygamber'e atfedilen ortak hikayelerin Sümer gibi çok tanrılı bir uygarlığa dayandırılmasına rağmen kutsal metinlerin hiçbirinde Sümerlilerin birden fazla Tanrısından bahsedilmemesi İbrahim Peygamber ve Kur'an, İncil ve Tevrat'ın Sumer'deki Kökeni'ın çelişkileri gibi duruyor.
Peygamber olarak bilinen insan sıralamasının en üstünde Adem olduğuna göre, Adem'den Nuh'a kadar kitap (sahife) indirilmiş tüm peygamberlerin tek tanrı inancına sahip olduklarını biliyoruz. (Adem, Nuh, Şit, İdris, Davut peygamberler)
Tarihsel kronolojiye göre Sümerler bu peygamberlerden ve doğal olarak tufandan sonra, fakat İbrahimî dinlerden de (Yahudilik, Hristiyanlık ve İslamiyet) önce geliyor.
Yani, hem teolojik hem uygarlık tarihi kronolojisine göre Sümerler, Adem, Nuh gibi peygamberlerle temsil edilen 'tek Tanrı mesajlı' dinler ile, yine tek Tanrı mesajlı İbrahimî dinlerin arasındaki bir dönemde yaşamışlardır. Sümerlerden önceki dinlerin hepsi tek Tanrı inancı ile mesaj verirken Sümer inancında birdenbire çok tanrılı bir kültüre rastlıyoruz. Ve sonrasında yine tek Tanrılı İbrahimî dinler geliyor. Ve İbrahimî dinlere ait kutsal kitapların hiçbir yerinde alıntı kaynağı olduğu iddia edilen Sümerler geçmezken, Sümer öncesi din ve peygamberlere bol bol atıfta bulunulduğu malum.
Durum böyle iken, teoriye dayanak olarak kullanılan Sümer yazıtları adeta yazar İlmiye Çığ tarafından Tek Tanrılı gelenekten gelen Adem ve Nuh ile, yine (tek Tanrılı) İbrahimî dinlerin bağlantısını koparmak için kullanılmış gibi bir izlenim edindim.
Daha farklı bir ifadeyle; Adem ve Nuh geleneğinin devamı olan İbrahimî dinler, -kutsal kitaplarında da Sümer krallarına değil de Adem ve Nuh gibi peygamberlere yer vermesine rağmen- bu kökenden alınıp tarihsel olarak aradaki bir uygarlık olan Sümer yazıtlarına dayandırılmış.
*Bana enteresan geldi, dediğim gibi ikna olamadım..
Her iki kitapta örnek olarak verilen benzerlikleri tek tek irdelemeye gerek duymuyorum, kutsal kitaplarda peygamberlerin anlattığı yazılı kıssaların benzerlerinin Sümer yazıtlarında da anlatılıyor olması hikaye ve efsanelerin sonraki kuşaklara aktarılırken elbette zamanla yakın coğrafyalara da yayılabilir olduğunu gösterir başka bir şeyi kanıtlamaz ve peygamber de olsa insanlar konuşmalarında 'komşudan gelen' hikayelere yer verebilir diye düşünüyorum.
Ve kutsal kitaplarda geçen yaratılış efsanesinin Sümerden çok daha eski mitlerde de geçiyor olmasını, Sümerolog Muazzez İlmiye Çığ'ın tezlerinden daha ilginç buluyorum.
İtiraza açık bir konu, tartışılabilir..
Sevgiyle.. :)
··
3.336 görüntüleme
Ablamla uzun uzun tartışmıştık.. o tartışmamızı yazmışsınız adeta.. " evet evet, işte bu, aynen aynen" diye diye okudum :)) enfes bir inceleme olmuş. Son cümleniz de benden; kayıp kıta mu' ya gelsin :) elinize sağlık 🤗📚
Çok teşekkür ederim🙏 🤗
Ne yapayım, ben de popülist olamıyorum işte, hislerimi yazmaya çalıştım sadece🍃Mu Kıtamıza da selâm olsun.. 👍☺️
Teşekkür ederim güzel bir inceleme olmuş.
Yaratılış ve peygamberlerin hayatları efsaneleşerek, değişerek, yorumlanarak Sümerlere kadar gelmesi ve efsane/inanç şeklinde Sümerlerde yer ederek yazıya geçmesi gayet normal. Ve sonraki nesil ve dinlerde de bunların yer alması, bilginin kaynağının Sümerler olduğunu değil İlahi olduğunu gösterir.
Okumam gerekir mi sorusuna cevabı buldum: Hayır :))
Merhaba merih
Okumak istediğim kitaplardan ama ne yazık ki henüz okumadım. Yine de bişey sormak istiyorum, daha iyi anlamak için.
İlmiye Çığ, Kuran, İncil, Tevrat’ın Sümer tabletleri ile benzerliklerini orataya koyarken, kitapta
1- Sadece benzerlikleri bulup ortaya mı koyuyor bilgi anlamında
2- Benzerlerliklerden yola çıkarak bir tez ortaya koyup ve/veya sonuca varıyor mu?
Teşekkürler ☺️
Merhaba arkadaşım ☺️ her iki kitabı da dikkatli okudum,
Kitaplarda yazılmayan bir tek "Tevrat, İncil ve Kuran Sümer tabletlerinden alıntıdır..' cümlesi kalmış, ama okurun kafasına bu yargı yerleştirilmeye çalışılmış gibi.
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.