Ferit Edgü; yedek subay öğretmen olarak Hakkâri ve Beypazarı'nda 1967 yılında askerlik yapıyor. Bende Diyarbakır/Hazro’da yedek subay öğretmen olarak askerlik yapmıştım. Kitabı okurken o günler geçti gözümden. Yokluğun bile yok olduğu günlerdi. İlginç olan ise hayatımın en güzel günlerini geçirmiştim. Yokluğun içinde mutluluk, değerli, çok değerli. Lakin yokluğu kabul etmek anlamına gelmez elbette yaşanan o mutluluklar. İnsanca hisler işte, insanlığını unutmayanlar için. Ferit Edgü’den okuduğum ikinci eser, çok başarılı, çok etkileyici. 2016 yılında yapılan 32. Baskıda çıkan bir kitabı okudum. An itibariyle site de 130 kişi okumuş. Daha ne söyleyebilirim ki… Gerçeklikle düşü iç içe geçiren mükemmel bir şekilde şiirimsi bir anlatım. Zaten kitabın başında bu mesajı veriyor, “Hiç kuşkusuz düş gerçeğin ta kendisidir.” Anlatım tarzını değiştirmeler; iç monolog, iç diyalog, üçüncü tekil şahıs… Okurla konuşma anları, okur paylama, okura dikkat çekme… Gizem başlı başına… Ve mükemmel bir final, öğrettiğim her şey yalan! “Biz, bir kış boyu, yufka ekmek, otlu peynir, bulgur pilavı yiyip, çay içerek yaşayamayız. Bizim meyvelerimiz, sebzelerimiz, etlerimiz vardır. Bütün bunları aradaki ayrımı göstermek için söylüyorum çocuklarım, beni yanlış anlamayın. Yalan söylemek günahtır, yalan söylemek insana yakışmaz, demedim. Beni yanlış anlamayın, yalan da söylenir. Benim size bütün bir kış söylediklerimin büyük bir çoğunluğu da yalandı. Ama şimdi söyleyeceklerim gerçek: Yavrularım, insanlar üç aylık bebekken, nedeni bilinmeyen hastalıklardan ölmeden de yaşayabilirler. Cüzzam, trahom bir alın yazısı değildir.” Gerçekten üzgünüm, bu kitabı geç okuduğum için, Ferit Edgü’den henüz iki kitap okuduğum için.

Hakkari'de Bir MevsimFerit Edgü · Sel Yayınları · 201710,1bin okunma

·

82 görüntüleme

Metin T.

@zikodima ·

12 Şubat 2017 00:09

Değerli Üstadım, alıntılarla başlayıp finalde yaptığınız yorumla bir kitabın tüm aşamalarını paylaştınız ya bizle, işte ben bunun için sarf ettiğiniz emeğe çok saygı duyuyorum. Bir iki yerde cürmüm kadar eleştirim oldu, isterim ki, sanılmasın ki ben sevmem FE'yü!!! Haşa, bir öykü aşığı olarak bu öykü kralını çok severim ben. Romanla ilgili üç beş eleştrim oldu her daim. Bu, öykülerinde bulduğum lezzeti aramamdandı. Gelelim şimdi romana. Hakkari'de Bir Mevsim, filmini ağlayarak izledi benim kuşağım. İTÜ'deydim o zaman. Filme topluca gittik. Erden Kıral'ın en kral filmiydi. Rahmetli Onat Kutlar yazmış senaryosunu. Siz İshak'ı bilir misiniz? Benim sıkı dostumdu İshak. Onat Kutlar'ı kalleşçe öldürdüler bir otel lobisinde. Bombayla. 20 yıl yalan yazıldı. Katilleri dost, masumlar katil olarak işlendi. Neyse, konumuz bu değil. Nice ödülleri aldı film. Benim gururumsa, filme çekilmeden okumuşluktan kaynaklanıyordu. Yıllar geçti, İstanbul 30. kitap fuarına geldim. Ertuğrul Günay açtı fuarı. Mısır'la ilgili bir şeyler vardı ya, vallahi hatırlamıyorum. Bunu nereden hatırlıyorum biliyor musunuz? Keşke, diye düşünmüştüm, Necip Mahfuz ölmeden yapsalardı bu boku. Çünkü sene 2011'di, Necip Mahfuz yoktu, ölmüştü. Sonra öğrendim ki Ferit Edgü onur konuğu. 12 Kasım 2011'di. Aksini çok zorladı ama elini öptüm. Terledi adamcağız öptürmeyeceğim, diye. "Bir Gemide" kitabını imzalattım. Ne F ne E, hatta, bilir misiniz bilmem ilk ismini, İsmail'le alakasız bir imza attı. M harfi yazıp, sonuna nokta koydu gibi. Acayip bir imza. Ha, unutmadan, abi, dedim, yarın bu fukaranın d.günü, tarih de yarınmış gibi olsun. 13 Kasım 2011 yazdı. Sonra da, belli ki üstünde çalışmış, Hepimizin üzerinde olduğu "Bir Gemide" diye imzaladı. Ömrünüze bereket üstadım. Kaleminiz de yüreğiniz de sağ olsun, var olsun.