Sevmeyi birazda kendinden verme olarak bana yansıttığını düşündüğüm yazar Bencillik çağın hastalığı sevmenin reçetesi olarak empati kurmayı ve sevgide anne sevgisi gibi çıkarsız doyurucu bir sevgi anlayışı ile bu sanatı icra edebileceğimizi söylüyor sanki Ben okurken içim acıdı çünkü olmayı isteyip hatta doğrusunu bildiğim şeyleri yapmadığım için aslında ne kadar değer verdiğim sevgiye ne kadar uzak kaldığımı gördüm Pratikte harikulade olabilecek bi eser uygulamayı becerebilene
