Açık zihinle sorgulamak yerine birtakım ön kabullerde diretmek; düşüncelerini yanlışlamaya açmak yerine, doğrulayıcı örnekler aramak; çelişkiye düşmekten korkmak adına saçmalamayı yeğlemek (oysa çelişki insana özgüdür, siz hiç eşeklerin çelişkiye düştüklerine tanık oldunuz mu!)... İşte Türk okur-yazarı budur!