Hayat konumlarının kurumsal sınırlara ulaşması, bu durumların (en geniş anlamda) kurumlara bağımlılığından kaynaklanıyor: Özgürleşen bireyler, emek piyasasına bağımlı oluyor ve bu yüzden eğitime, tüketime, refah devletinin düzenlemelerine ve desteğine, trafik planlamasına, tüketim mallarına, ayrıca tıbbi, pedagojik danışma ve bakımdaki imkanlara ve modalara bağımlı hale geliyor. Tüm bunlar bireysek durumların kurumlara bağımlı kontrol yapısına sahip olduğunu gösteriyor. Bireyselleşme piyasaya, hukuka, eğitime vs. bağımlı toplumsallaşmanın en ileri biçimi oluyor.
Sayfa 198 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.