Martin Heidegger; "Hayat hikâyedir. Ve bir insanı sevmek, onun hikâyesini sevmektir." diyor. Hikayeni anlatacak kimsen yoksa, yaşamış sayılmazsın bu dünyada.
“Seni tanıyan son kişi öldüğünde hiç doğmamış olacaksın” der bir Kızılderili atasözü. Fazlasıyla doğru.
Uzun uzun burnumu çektim.
"Önemi yok onu öldüreceğim!"
"Ne diyorsun sen küçük; babanı mı öldüreceksin?"
"Evet yapacağım bunu. Başladım bile.
Öldürmek Buck jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır.
Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek...
Ve bir gün büsbütün ölecek."
◇
Hatırlanmak ya da anımsanmak ölüler için bir şey ifade etmez; yaşayanlar hatırlanmaya ve anımsanmaya değer ölüler sayesinde geleceğe umutla bakabilirler.
Halil Cibran diyor ya ""Ölülerin siz canlılar için yaptıkları mezarlarda yaşayacaksınız." ölülerin çizdiği yolda yürüyoruz -bazen umutla bazen hüzünle...