Ve elimi çektiğimde düştü
Yüksek ağaçları seven kuşların ölümü gibi
Köklerine kız kardeşimin
Tavlı parmaklarımla boğduğum Hippolyte'min!
İhanet gülüşlü yüzüGeçiyordu zaman
Güçlü dağları parçalayan nehirlerle akan saçlarının arasından Hippolyte
Gelecek dediğimiz o ulu ama sonlu kule
Yuvarlıyordu sıkılmadan şenliğini çoktan geçmişeBenim yetimim