"Aman Huan, canım Huan diyarlarda, fani,
görülmüş tazıların en hızlısı, ne gibi
kötülükler geçiyor sahiplerinin aklından, ne
göz yaşlarımı tınıyorlar, üzüntümü ne de?
Bir zamanlar Barahir daha çok severdi
bütün insanlardan tazıları ve yetiştirirdi
onları; bir zamanlar Beren dost, kendine,
bulamadığı Kuzey'de, sürgünde öylece
dolanırken bir başına, ister kürklü olsun,
ister postlu, isterse tüylü, bir an olsun
kendisine hiç ihanet etmeyen dostları vardı
ve kadim dağların kayaları arasında vardı dostları,
viranelerde hâlâ yalnız yaşayan ruhlar arasında.
Ama artık Morgoth'un savaştığı ve tutsaklığa
hiç boyun eğmeyen o kişiyi, Melian'ın evladı
hariç ne Elfler ne İnsanlar arasında hatırlayan kaldı."