Gönderi

"Aman Huan, canım Huan diyarlarda, fani, görülmüş tazıların en hızlısı, ne gibi kötülükler geçiyor sahiplerinin aklından, ne göz yaşlarımı tınıyorlar, üzüntümü ne de? Bir zamanlar Barahir daha çok severdi bütün insanlardan tazıları ve yetiştirirdi onları; bir zamanlar Beren dost, kendine, bulamadığı Kuzey'de, sürgünde öylece dolanırken bir başına, ister kürklü olsun, ister postlu, isterse tüylü, bir an olsun kendisine hiç ihanet etmeyen dostları vardı ve kadim dağların kayaları arasında vardı dostları, viranelerde hâlâ yalnız yaşayan ruhlar arasında. Ama artık Morgoth'un savaştığı ve tutsaklığa hiç boyun eğmeyen o kişiyi, Melian'ın evladı hariç ne Elfler ne İnsanlar arasında hatırlayan kaldı."
Sayfa 148 - LúthienKitabı okudu
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.