Tüm bu dehşete sebep olan adamın bakışları altında hayatta kalabilmek için annemin bulduğu çare zihnini kapatmaktı ve ben onu örnek aldım. Düşünmek tehlikeliydi, böylece düşünmemeyi ya da bir kanaat oluşturmamayı öğrendim. Kendimi romanlarla uyuşturmayı, zorla uyumayı ve bazı akıl oyunları oynamayı öğrendim. Duygularıma gelince, fazla bagaj gibi depoya kaldırılmışlardı ve sonra onları geri istediğimde bedelini ödemek zorunda kaldım.
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.