Osmanlı sınıfının mensupları, Anadolu halkına bilhassa köylü ve göçebelere göre mağrur, haşin, hilekar, sözünde durmaz, vefasız ve gayri adil insanlardır. Gerçekten 19.yüzyılda Anadolu’yu gezen Avrupalı seyyahlar Anadolu Türkleri’nin yoksulluklarına rağmen, asil ruhlu, namuslu insanlar olup kötü idareciler elinde yoksul ve geri kalmış bir duruma düştüklerini yazarlar ki, bunun bir gerçek olduğu şüphesizdir. Bugün Doğu-Anadolu’da şu deyiş hala hatırlanmaktadır:
“Şalvarı şaltak Osmanlı
Eğeri kaltak Osmanlı
Ekende yok, biçende yok
Yemede ortak Osmanlı”