Birinci Bölüm: Korku
Korkaklığın temelini oluşturan “kalın derili” (Rosenfeld, 1971) ruh, annenin erken çocuksu kaygıları kapsamada zayıf kalmasının sonucudur (Bick, 1968). Korkak birey, narsisist bir tehdit altında olduğunda kendisini duygusal açıdan boğuluyor gibi hissedebilir; ardından da, bu tehditle girdiği bütünlüklü etkileşimden geri çekilir. Hemcins ebeveynle yetersiz özdeşim de bu tür bir ruhsal kırılganlıkta etkili olur. Gelgelelim, korkaklığın en önemli etiyolojik faktörü, bedenin sakatlanmasına yönelik kaygıların (elbette bunlardan biri de iğdiş edilme kaygısı) ve ayrılık, yalnızlık fikrinin yarattığı dehşetin yoğunlaşmasıdır. Dört başı mamur bir “oknofil” (Balint, 1968) olarak korkak kişi nesnelerine yapışır ve ilişkisellik mabedinde itibarı kurban vermeye hazırdır. Her tür ödleklik, özünde, sevilmeme veya yalnız kalma korkusudur.
Sayfa 17Kitabı okudu
·
960 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.