Tanrı ve Jung
Daha sonra korkunç, günahkar bir düşüncenin yaklaştığını hisseder ve bu düşünceyi zihninden uzaklaştırır. Birkaç gün boyunca büyük bir acı çeker. En sonunda Adem ve Havva’dan günah işlemelerini istemesi gibi onun da bunları düşünmesini isteyen Tanrının kendisi olduğuna karar verip bu düşünce üzerinde durur ve tahtının üzerinde oturan Tanrının mutlak gücüyle katedralin üzerine pislediğini, yeni çatısını parçalayıp katedrali yerle bir ettiğini görür. Böylece Jung daha önce hiç yaşamadığı bir mutluluk ve rahatlama hisseder. Bunun “doğrudan İncil’in ve Kilise’nin üzerinde olan her şeye kadir, yaşayan Tanrı deneyimi olduğunu hisseder. Tanrının karşısında tek başına olduğunu ve gerçek sorumluluğunun işte o zaman başladığını anlar. Babasının yoksun olduğu şeyin, Kilise’nin ve İncil”in dışındaki bu yaşayan Tanrıyı dolaysız ve doğrudan hissetme deneyimi olduğunu fark eder.
Anılar sayfa 30
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.