Egodan noksan, salih Peygamber
Seleme:
Allah'ın Resulüyle Hayber gazasına çıktık. Gece gidiyorduk. Sahabilerden biri Amir'den şiir okumasını istedi. Kendi şiirlerinden parçalar... Amir devesinden indi ve şiirlerinden okumaya başladı. Araplarda adettir, deve yanında yürüyerek şiir okurlar. Hem insan haz duyar, hem de deve çoşar. Bir çoşmadır ki başladı. Allah'ın Resulü bu hali uzaktan görünce sordular:
- Kim şiir okuyarak develeri çoşturan?
- Amir, ey Allah'ın Resülü...
- Allah'ın rahmeti ona olsun...
Bunun üzerine bir Sahabi atıldı:
- Ey Allah'ın Resulü, ettiğin dua ile Amir'e cennet vacip oldu. Ne olurdu, bu duadan biz de pay alabilseydik.
Hayber'den sonra Kabe'yi tavafa gittikleri zaman ''Lebbeyk'' sesleri yokuş aşağı inilirken, Allah Resulünün devesini çeken şair... Abdullah bin Revaha... Tam Mekke'ye girilirken, çipil gözlerle bakışan müşrikler iki tarafı tutmuş, şair, en keskin mısralarını yüksek sesle okumaya koyuldu. Manzarayı gören Ömer, atıldı ve dedi:
- Allah Resulünün önünde şiir mi okuyorsun?
Allah Resulü:
- Bırak Ömer, dediler; okudukları kafirlere ok atmaktan daha tesirli...
Sayfa 500Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.