bir yerde duran: unutmayı unutma ihtiyacı
O devirde sıkı içiyorduk; öncelikle alkol bulduğumuz için; hem sonra boşalmaya gereksinimimiz vardı, şenlikti bu: tuhaf bir şenlik: yakınımızda, dehşet verici geçmiş yakamızı bırakmıyordu: gelecek karşısında, umut ve kuşku bizi bölüyordu; bizim payımıza düşen dinginlik olamazdı; dünya bizim tutkularımızı engelliyordu. Bunu unutmak gerekiyordu, ve hatta unuttuğumuzu unutmak.
Sayfa 47 - PayelKitabı okudu
·
126 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.