Ellerini tuttuysam uçuruma düşmemek içindi. Güneşte ıslık çalan çocuklar içindi. Aslında tek kişi sayılmaz mı karanlıkta iki kişi. Kaybolan olursa elma diye bağırsın. Ne çok konuşmuştuk orada ama yine sessiz çıkmışız. Sonra albümü kapatıyorum, zihnimde bambaşka bir fotoğraf... Sanki hepsinin karıştığı bir an. Onu da yazabilirdim, ah böyle kıpırdayıp durmasan.
Sayfa 29 - iletişim yayınevi
·
194 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.