ŞEB: GECE. KARANLIK.
Şeb ki miftah-ı meh-i nev ola gencine-güşâ
Kıla peymâne-i gerdûnu cevâhir-peyma. -Fuzûlî-
“Gece ki yeni AY anahtarı hazinesini açar.
Dönen şarab kadehi cevher ölçsün!”… Şarab: Tasavvufta hakikat. Sırr.
- "İlk önce belirtilmesi gereken husus, gecenin, muhatab kişi karşısında bir sır, gizleme, bilinmez olduğudur; bu söylendiği ânda, gece hakikatinin, CİSİMLERİ inhisarına ve içine aldığı bir idrak olduğu, ama karşısındakine idrak vermediğidir. Böyle bir kuşatan karşısında insan, onun karşısında görülen, ama onu görmesi “kendinden” olandır…
Sayfa 251 - 252 İBDA YayınlarıKitabı okudu
·
62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.