Her şeyi bilmek mi, hiçbir şey bilmemek mi? Bir insanı sevmek için mutlaka akıllı mı olması gerekir? İnsanlar neden kendileri gibi olmayanı dışlarlar? Sadece zeka insanı mutlu eder mi? Peki tüm hayatınızı değiştirebilme ve istediğiniz kişi olabilme şansı sunulsa (sadece ihtimal olarak) hiç düşünmeden evet der misiniz? Düşük IQ seviyesi ile dünyaya gelen, normal bir kardeşi olduktan sonra zamanla ailesi, özellikle annesi ve kardeşi tarafından istenmeyen ve terk edilen bir çocuk. Amcası sayesinde fırında çalışıyor ve ayakta kalmayı başarıyor. Fırındaki insanlar onu kullanarak kendilerine eğlence yaratıyor, ama o bunun farklında değil, onlarla eğleniyor, gülüyor, kendince mutlu. Tek istediği biraz daha akıllı olmak, öğrenmek, bilmek siyasetten, sanattan, bilimden konuşmak olan Charlie… Ve bir ameliyat.... İleri zeka seviyesine sahip, her konuda bilgi sahibi, insanların öğrenmek için yıllarca çalıştıkları şeyleri çok kısa sürede öğrenen, öğrendikçe sorgulayan, sorguladıkça farkına varan, farkına vardıkça yalnızlaşan, yalnızlaştıkça daha da mutsuz olan Charlie... Bir bedene iki kişi… İki hayatı da biliyor ama hangisiyle devam edecek. Hangisinde daha mutlu? Seçme şansı var mı yoksa kendisine sunulanı mı yaşamak zorunda? Uzun zamandır okuduğum en duygu yüklü kitap. Ve bir kitabın ismi son satırda ancak bu kadar anlamlanabilir. Algernon’a bir çiçekte benden…..

Algernon'a ÇiçeklerDaniel Keyes · Koridor Yayıncılık · 201515,6bin okunma

··

758 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nesrin