"... Ben hepim yahut hiçim, ben hiçim yahut hepim. Zaten hiç ile hep ayn-ı vahit, şey-i vahittir! Lakin cehl-i firak bir şeyi iki adla yad ediyor!..."
... Bilâ-irade söze karıştım:
"Acayip! Varla yok müsavi olur mu? Meselâ ben şimdi varım; yarın yok olacağım. Bu iki hâl arasında fark yok mu?" dedim.
-Veli başını çevirdi. Kahkahayı kopardı:
"Vay! Sen varsın ha!" dedi. "Acaba var mısın?.."