Gönderi

Salonun tam ortasında, sakin, dingin bir müzik gibi bütün salonu ele geçiren onun nefes alışını duydum. Alevlerin ardından başımı çevirdim ve onunla çarpışmamı bekleyen buz mavisi gözlerle karşı karşıya geldim. Gökyüzüyle okyanusun bakışması gibiydi. Gökyüzüyle okyanusun çarpışması gibiydi. Yüzünde kocaman bir gurur ve özlem vardı. Beni buldu ve gözleri parladı. Onu ilk gördüğüm andaki gibiydi. İlmek’te sağ kaldığı andaki gibi. Yıkılmış krallığın direnen ruhu.
Sayfa 640Kitabı okudu
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.