Serinin 2. Kitabı da bitti. Bitirince derin bir offf çekiyor insan
Neden mi?
Köylülerin çaresizliğini siyahın en koyu tonuyla, ağaların şiddet ve acımasızlığını ateşlerde yanmış gibi köz kokusuyla, umudu masmavi ve bembeyaz,
Çukurova'yı sıcağı, rüzgarı, çiceği, böceği, yeşili, sarısı, tüm renkleriyle tasvir eden eseri okurken duygudan duyguya geçiyor, üzülüyor, kızıyor, umutlanıyor İnce Memed oluveriyorsunuz.
Betimlemelerin çok olması sıkmıyor sizi. Aksine orada yaşamanızı sağlıyor, kurgunun güzeliği, merakınızın artmasını ve sürükleyiciliği getiriyor.
Okumayanları meraklandırıp, okumalarına aracı olursam ne mutlu bana. Bu muhteşem eserden kimse uzak kalsın istemem.
Sağlıkla sevgiyle edebiyatla....