Gönderi

İnsana boyun eğdirmenin tek yolu umudunu kırmaktır. Ama umudu yaşanan yenilgiler ya da çekilen acılar, yani düşmanın kılıcı değil ihanetler, boşa düşen güven ve emeklerin sonuçsuz kalması kırar. Bu yüzden umutkıranlar daima dost kılığındadır. Yardım eder gibi görünür ama en kritik anda ortadan kaybolurlar; rehberlik ettikleri insanları bataklıklara, çıkmaz sokaklara sürüklerler. Güzel görünen ama ilk depremde çökecek evler yapar; tatlı dille ölümün ne kadar korkunç olduğunu anlatıp sıtmaya razı ederler.
Sayfa 123Kitabı okudu
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.