Hem bir vakit bir padişah sarhoş olur, çocukların içine girer, onları vükela ve ümera-yı askeriye zanneder.
şahane emir verir, çocukların hoşuna gider, iyi itaat ettiklerinden güzelce bir eğlence yapar.
İşte küfür bir divaneliktir, dalalet bir sarhoşluktur, gaflet bir sersemliktir ki; bâki meta' yerine fâni meta'ı alır.
İşte şu sırdandır ki, ehl-i dalaletin hissiyatları şiddetlidir.
İnadı, hırsı, hasedi gibi herşeyi şediddir.
Bir dakika meraka değmeyen bir şeye, bir sene inad eder.
Evet küfrün divaneliğiyle, dalaletin sekriyle, gafletin şaşkınlığıyla fıtraten ebedî ve ebed müşterisi olan bir latîfe-i insaniye sukut eder; ebedî şeyler yerine fâni şeyler alır, yüksek fiyat verir.
Fakat mü'minde dahi bir maraz-ı asabî bulunuyor veya maraz-ı kalbî var.
O dahi ehl-i dalalet gibi, ehemmiyetsiz şeylere ziyade ehemmiyet verir.
Lâkin çabuk kusurunu anlar, istiğfar eder, ısrar etmez.
··
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.