İlk kitapta yer alan karmaşa yavaş yavaş açığa çıksa da yeni sorular bırakarak hikayeye devam ediyoruz ikinci kitapta. Başladığımdan beri söylediğim ve okurken bana hissettirdiği huzursuz edici duygular bu kitapta da yoğun olarak devam etti. Kitap bana kasvet dolu, çıkmaz içinde kalınmış hissi veriyor. Ki ana karakterimiz de bu duygulara oldukça yakın.. İçinde kopan fırtınaları Noah dışında kimselere anlatamaması, ona hala kimsenin inanmaması, bazen kendine bile inanmadığı çok fazla karmaşık olay yaşanıyor. İlk kitapta paranormal diye yorumladığımız olayların bir kısmı bu kitapta karşımıza bilim-kurgu sunumu ile çıkıyor. Bu kitap ve kurgu için güzel bir hareketlenme ve şaşırtıcı unsur olarak göründü benim gözüme. Büyük bir hayranlık yaşamasam da hissettirdiği duyguları fazlasıyla sevdim. Mara'nın sürekli bir hastane yatağında uyanıp deli olmadığını kanıtlama çabası, ya da kendini normal olarak gösterme çabası çoğunlukla boş çıkıyor bir noktada tökezleyip yeniden aynı döngüye giriyor. Ama yavaş yavaş bu işin bir deney olma ihtimali tahmin edilebilir seviyeye geliyor. Ki bu işin altından kitaptaki karakterlere baktığımızda hiç karşılaşmamış olsak da Noah'ın babasının tüm bu olayların gerçekleşmesinde ve yürütülmesinde parmağı olduğunu düşünüyorum. Bunun doğru çıkacağına da çok çok eminim.

Bıçak SırtıMichelle Hodkin · Pegasus Yayınları · 20151,039 okunma

·

323 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeyyze