"Birini sevmeye koyulmak başlı başına bir iş, bir girişimdir. Güç ister, yürek ister, körlük ister... Hatta başlangıçta öyle bir an vardır ki uçurumun üstünden sıçramak ister. Düşünmeye kalkarsan aşamazsın onu." diyor
Jean-Paul Sartre ve zorlu bir yolun zorlu bir başlangıcı olduğu gibi... Kendinizce en derin anlamları kuşanıp çıkmanıza rağmen, başkasının yüreğinin soğukluğunu hissedebileceğiniz bir yol.
Emeklerin zayi olduğu, düşenlerin yara bere içinde kaldığı, kendinizi kaybettiğiniz bir yol bu yol...
Ve sevmek tek başına hiçbir anlama gelmezdi.
Gelseydi...
Keşke gelse miydi?
Bu sözü okuyunca ilk aklıma gelen bir film diyaloğu oldu, alakasız bişey ama ben yinede yazayım.. " para basmaklan adam , adam olsaydı , darphane müdürünün türbesine nur yağardı" ( Turist Ömer ) 😊