Bir Tereddüdün Romanı'ndaki Vildan işte böyle bir/emmefatale tiplemesidir ve yazar onun mutsuzluğunun nedenini şöyle "tesbit eder": "Yeni kadınların çoğu ana olmayı zerafete mugayır bir şey sayıyorlar ve çocuk viyaklamasından nefret ediyorlar. Sen de onlardan değil misin? Fakat bu nihayetsiz bedbinliğin nereden geliyor?" Sonra da bu sorunun cevabını gene kendisi verir: "Kadının ebediyeti zekasında değil, rahmindedir. Yeni kadın, yaratıcılığının merkezini şa şırmıştır. Senin ümitsizliğin buradan geliyor. [. ..] ben sana derim ki, saadetin, idealin ve her şeyin karnındadır