Going Solo yorumladı.
Bir sürü kitap okudu ama içindeki huzursuzluk azalmak yerine daha da büyüdü.
Sayfa 55 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 14. BasımKitabı okudu
Öne Çıkan Yorum
Olay budur. Kimse kitabın kendisine kolayca cennet kapısını açmasını beklememelidir zaten. Okuduklarımızı kullanarak bunu biz yapacağız. Ki bazen öğrendiklerimiz önümüzde birer engel olarak durur ama gerçekte bu aşmamız içindir; ötesinde ise bir genişlik vardır.
Okuduğum bazı kitaplarda benim de huzursuzluğum artar ve kitapla ilgili yaptığım olumsuz değerlendirmelerle kendime bir yaşam yükü, rolü yüklemiş de olurum. Mesela derim ki “Şu karakter şöyle yapmamalıydı, şu olay şöyle gelişmeliydi” vs Bu durumda kitabı bir noktasından kırılmaya uğratarak kendi yaşamımda yeniden yazmam gerekir yaşayarak. Al sana zorluk, al sana huzursuzluk ama işin içinden ancak böyle çıkabilirsin.
Kitap okumak -çoğu zaman- huzur vaadetmez. Hele de bir roman, bir hikaye ise... Ama eğer elimizi taşın altına sokar isek kendi yaşamımızda romanın, hikayenin (öyle gördüğümüz) boşluklarını kendimiz doldurabiliriz . Ya yargısız, değerlendirmesiz okuyacağız ya da böyle yapacağız. 🤔 Diye düşündüm, düşünüyorum.
İYİ okumalar dilerim! 📖
Uzak kaldığım her an kitabı arıyorum ama biraz daha az vakit ayırmak zorundayım. Ve bu çok zor.
Algernon'a Çiçekler eserini okumayanlar mutlaka okumalı. Bire bir olmasa da insanın zeka seviyesi ile yalnızlığının ters orantılı olduğunu oldukça başarılı biçimde anlatıyor.
Bu kitap da benim huzursuzluğumu artırırsa öneren arkadaşlar ile bozuşuruz.
Bu yorum görüntülenemiyor
…Her kitabın tek tek her sayfası bilgi âlemine açılan birer gözetleme deliğiydi. Okudukları açlığını daha da arttırdı.
Benim de merak ettiklerimden biri yorumlarınızı bekliyorum🙂
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.