687 syf.
10/10 puan verdi
KARAKTER REHBERİ:
• Rodion Romanoviç Raskolnikov (Rodya): Başkarakter
• Alyona İvanovna: Tefeci kadın
• Lizaveta: Tefecinin kız kardeşi
• Bay Marmeladov: Meyhanedeki sarhoş, Sonya'nın babası
• Katerina İvanovna: Marmeladov'un eşi, Sonya'nın analığı
• Lippevehzel: Katerina Ivanovna'nın ev sahibesi
• Sonya: Fahişe, Rodya'nın sevdiği kadın
• Amalya Feodorovna: Raskolnikov'un ev sahibesi
• Nastasya: Hizmetçi
• Pulheriya Aleksandrovna: Rodya'nın annesi
• Avdotya Romanovna (Dunya, Duneçka): Rodya'nın kız
kardeşi
• Pyotr Petroviç Lujin: Dunya'nın nişanlısı
• Andrey Semyoniç Lebezyatnikov: Petroviç'in ev arkadaşı
• Razumihin: Rodya'nın üniversiteden arkadaşı
• Nikodim Fomiç: Karakol komiseri
•İlya Petroviç: Komiser yardımcısı
• Zamyatov: Karakol sekreteri
• Zosimov: Hekim
• Arkadiy İvanoviç Svidrigaylov: Dunya'nın işvereni
• Marfa Petrovna: Svidrigaylov'un karısı
Rodion Romanoviç, annesi ve kız kardeşinden ayrı, başka bir şehirde tek başına yaşamakta olan bir hukuk fakültesi öğrencisidir. Düştüğü maddi sıkıntılar sebebiyle öğrenimine ara verir, annesinden gelecek paraya kavuşana kadar değerli eşyalarını rehin vererek hayatını idame ettirir. Cinayet işlemeye karar verdiği gün, eşyalarını rehin verdiği tefeci kadını öldürmesiyle birlikte hayatının dönüm noktasını yaşar ve hayatı bir daha hiç eskisi gibi olmaz...
Kurgu, her ayrıntısı bizi başka bir sorgulamaya iten, üzerine düşünülmüş bir kurgudur. Örneğin başkarakterin hukuk öğrenimi görüyor olması, planlanan ve istenen bir cinayetin yanı sıra planlanmayan ve istenmeyen bir cinayetin daha gerçekleşmesi, tek tanık olan Svidrigaylov'un intihar etmesi, birinin çıkıp suçu üstlenmesi ve cinayetin onun üzerine kalması, çalınan değerli eşyaların bir yere gömülmesi ve bir daha yüzüne bakılmaması, Rodya'nın yoksulluk çektiği halde gereğinden fazla cömert olması...
Boş yere işlenmiş bir cinayet... Bir değil iki cinayet... Söylediğine göre Rodya, halkın kanını emen, tehlikeli, yok edilmesi gereken birini öldürerek insanlığa faydalı bir iş yapmıştır. Kitabın sonuna kadar da suç işlediğini kabul etmemekte, aldığı cezayı sindirememektedir bu yüzden. İnsan düşünmeden edemiyor, bir ayağı çukurda, birkaç yıl sonra kendiliğinden ölecek bir tefeciyi öldürmekle dünya pembe bir pamuk şekeri halini mi alacaktı? Ölen tefecinin yerini 3 gün sonra yenisinin alacağını bile bile cinayet işlemek, üst bir hizmet miydi gerçekten? Tefeciye kendi istekleriyle gittikleri, kendi istekleriyle eşyalarını rehin bırakıp karşılığında bir miktar para aldıkları düşünülünce, aslında işlerine yarayan birini öldürerek hangi duygusunu tatmin etmek istedi Rodion Romanoviç Raskolnikov, merak ediyor insan...
Suçun neden ve hangi duygularla işlendiği üzerinde durmaya çalıştım kitap boyunca. Müthiş yoksul bir genç var ortada ama cinayet sonrası ele geçirdiği paralara el bile sürmüyor. Zaten eline geçen her parayı da gözünü kırpmadan birilerine dağıtıyor sadaka niyetine. Bunların ötesinde istese zaten özel ders vererek ihtiyacı olan paraya ulaşabilir. Amacın para olmadığını anlıyoruz böylece. Bir öfke nöbeti sonrasında yahut intikam amacıyla işlenmiş bir cinayet de yok ortada. Son olarak Rodya o kadar zeki bir karakter ki, koca bir düzeneği, düzeneğin en küçük dişlisine zarar vererek yerle bir edemeyeceğini gayet iyi biliyor. Amacı sisteme zarar vermek de değil böylece. Peki ne?..
Bunu açıklayan iki kilit düşünce var kitapta, ikisi de Rodya'ya ait bu düşüncelerden ilki;
#146842080
Buna göre Rodya kendini sıradan insanlardan farklı görüyor ve sıradan insanlar için yapılan yasalara tabi olmayı reddediyordu. Bunun bir "suç" teşkil ettiğini kabul etmeyişinin ve ceza almamak için direnişinin sebebi bundan ibarettir. Fakat tamamen masum olan ve ölmeyi "hak etmeyen" Lizaveta'yı öldürdüğü için üzülmesi ve vicdan azabı çekmesi, olağanüstü insanlara tanınan bu hakkın da bir sınırları olduğunu anlatıyor bize. Yine de işlediği bu ikinci cinayeti devamlı unutması ve vicdanını susturmaya çalışması, büyük idealleri gerçekleştirmek uğruna yapılan "ufak" yanlışların hoş görülebileceğini düşündüğünü gösterir.
İkincisi;
#146032839
Buna göreyse her ne kadar bu, tasarlanan ve tasarımı uzun bir vakte yayılan bir cinayet olsa da kişinin bu uzun vakitte dahi kendini kaybettiği sonucuna, okuduğumuz ayrıntılardan ulaşıyor ve Rodya'nın adeta makalesini haklı çıkarmak için cinayet işlediğini düşünüyoruz. Cinayete hazırlık süreci o kadar komik ayrıntılarla ve tesadüflerle bezeli ki, aklı başında hiçbir insanın hele de Rodya gibi zekisinin bu cinayeti işleyebileceğini düşünmüyor insan. Demek ki bu "kendini kaybediş" uzun bir sürece yayılıyor ve cinayet anında zirveye ulaşıyor.
Kitap iki bölümden oluşuyor; cinayet öncesi ve cinayet sonrası. Aslında 3 bölümden oluşabilir ve 3. bölümde ceza sonrası anlatılabilirdi ama yazar son sayfada onun başka bir hikayenin konusu olacağını söyleyerek tercihen sonlandırıyor kitabı. Biz yalnızca suçun işlenişine kadar karakterin nasıl bir halet-i ruhiye içinde olduğunu ve suç işlendikten sonra itiraf edene kadar nasıl buhranlar geçirdiğini okuyoruz. Evet itiraf... Aslında tamamen rastgele işlenen bu cinayet, yalnızca karakterin şanslı olmasından ötürü delilden yoksun kalıyor. Böylece Dostoyevski Rodya'ya cezadan kaçma olanağı sunuyor, fakat cezanın acı çeken ruhlar için bir ödül olduğunu bizzat deneyimleyen Rodya, kaçmayı değil kalmayı, susmayı değil itiraf etmeyi seçiyor.
İtiraf ve ceza çekmenin rahatlatıcı yönünü deneyimleyebileceğiniz 
Korku kitabını ve cezası kesinleşen bir suçlunun infazına kadar hissettiklerini okuyabileceğiniz 
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü isimli bu kitabı okumayanlar için öneriyor, incelememi burada sonlandırıyorum. Kendinize iyi bakın, hoşçakalın.
Bu arada 2 arkadaşımdan biri, kitabı elinde her yere götürdüğünü, süründürdüğünü, bir türlü kitabın içine giremediğini; diğeri de kitaba iki kere başladığını, ikisinde de yarısından fazlasını okuyup bitiremediğini, çok sıkıldığını söyleyerek korkuttu beni. Kitap inanılmaz akıcı, sürükleyici ve merak uyandırıcıydı. Sizin de gözünüzü korkutanlar varsa dinlemeyin, alın ve başlayın.
Acı ve gözyaşı da bir hayattır!
"Hiç değilse… hiç değilse pişmanlık duyabilseydi! Öyle bir pişmanlık ki, yüreğini yakıp kavursun, uykularını kaçırsın; öyle bir pişmanlık ki, düşlerini darağaçları, suda boğulmalar doldursun! Ah! Böyle bir pişmanlık nasıl, nasıl sevindirirdi onu! Acı ve gözyaşı da bir hayattır! Ama o işlediği cinayetten dolayı en küçük bir pişmanlık duymuyordu."*
Raskolnikov
Ben cesaret edemedim bu esere inceleme yazmaya.. İçimde de kalmadı değil :) Duygulara tercüman güzel bir inceleme. Ben de sizin gibi sürükleyici bir eser olduğunu düşünüyorum. İlk bakışta sayfa sayısının fazla olması ürküntü verebiliyor. Ama başlayınca da akıyor.
Suç* kavramını Raskolnikov' un bakış açısıyla değerlendirdiğinizde pişmanlık duymamak hiç de zor değil.
Tebrik ederim.
Üzüntü vermişti bu alıntı bana. Beğenmenize çok mutlu oldum hocam 🐬🐬
Şahane Şahane bir inceleme güzellik.. Söylediğim gibi şuan ikinci kez okuyorum incelemen ilk okuduğum zaman ki bakış açımla aynı yönde.. Bakalım ikincisinde farklı çıkarımlar yakalanacak mı? Kalemine sağlık.. Sen yaz ben okuyayım 😉✌
Hiç yapamadığım şey ikinci kez okumak. Ben hem 24 yaşımdaki halimle düşündüklerimi hem de ilk okuyuşumda hissettiklerimi yazmaya çalıştım. Bir de sizin tarafınızdan dinlemek isterim aynı kitabı. Sizi seviyorum 💙
2 sonraki yanıtı göster
Geçen hafta, bu kitabı okuduğum sıralarda, katıldığım duruşmalardan birinde, trafikte kavga edenlerden birinin diğerine baltayla saldırdığını öğrendim. Bu tesadüf için güzel demem ne kadar doğru bilmiyorum ama dürüst olayım hoşuma gitti 😄
Miss hanım ben böyle inceleme görmedim. Kitabı ikinci kez okuyor gibi oldum. En içten duygularımla tebrik ederim👏
Anlaması zor bir karakterdin, zorladın beni.
1 sonraki yanıtı göster
Okuduktan sonra sadece beğeniye basıp geçilemeyecek kadar başarılı bir inceleme. ✔
Sen beğenince gerçekten güzel olduğunu anlıyorum, senin beğenmene ayrıca değer veriyorum:) Teşekkür ederim 🐬💙
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Sonya'ya fahişe demen peki...
Kahramanları yazdığınız çok güzel olmuş ellerinize sağlık
Uygulamada bu kitaba yazılan en iyi inceleme ola bilir
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.