Bu yorum spoiler içerebilir. Uyarımı yaptığıma göre incelemeye geçiyorum. Nermin Yıldırım'ın eserlerini okumaya devam etmemin sebebi müthiş bir genel kültür seviyesinin oluşu ve kitaplarında bunu aktarabilmesi. Ama okuduğum 3 kitabında da neredeyse aynı imgeleri görmek beni sıkmıştı. Bu sorunu kitabın sonuna doğru bir nebze olsun çözüme kavuşturdum(tam değil) nasıl kavuşturduğum konusuna birazdan geleceğim ama önce fikirlerimi aktarmak istiyorum. 1. Yazarın acınacak kişi olmak ile ilgili derin bir aşağılık kompleksi olduğunu düşünüyorum. 2. EMDR yöntemini araştırdım ve gerçekten mantıklı buldum. 3. Camino de Santiago hayali soktu aklıma bu kitap, yolculuğu çok güzel ve imrenilesi anlatmış. 4. Kitapta bir noktada Kuleşov etkisinden bahsediyor ancak anlattığı olayın Kuleşov etkisi ile benzerlik kurduğu kadar ortak bir noktası yok bence. Yani benzeşmeyen bir benzetme olmuş. 5. Yazarın diğer kitaplarında da bahsettiği bir evsizlik hissiyatı var ve bu bir süre sonra baygınlık hissi veriyor. 6. Yazarın psikiyatrik hastalar ile bir ortak paydası var muhtemelen çünkü hikayelerinin ana karakterleri hep öyle kişiler. 7. Karakterlerin aynılığı (yani diğer kitaplardaki karakterlerine benzeyişi) sıktı. Ama şöyle bir nokta var son madde konusunda. Yazar kitabın sonunda kendini yazdığına dair bir imada bulunduğu için bu aynılık bir nebze tolere edilebilir gibi geldi.

EvNermin Yıldırım · Hep Kitap · 20203,550 okunma

·

416 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nisa