"...Ben seni sensiz de yaşarım sevdiğim.
Gün olur, teslim olurum belki korkularıma, görmezsin beni.
Seni korkularımda yaşarım.
Gecenin bir yarısı kan-ter içinde uyanırım düşlerimden, kimbilir kaçıncı yitirişimdir seni, hakedilmemiş yenilgilerimde.
Seni yalnızlıklarımda yaşarım, bir çiğ tanesi düşmüş gibi rengini unuttuğumuz çiçeklerin üstüne.
Seni, bana bir türlü getirmeyen her yeni günün sonunda tattığım, içime tortu gibi çöken, yağmalanmış umutlarımda yaşarım. Boğazımda kilitlenen sancılardasındır artık, bilmezsin.
Yoksun, olmazsın, sen beni yaşayamazsın!..."
Sayfa 48 - minima yayınlarıKitabı okudu
·
165 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.