Özgürlük?
“Puşkin’in Rusyası’nda soylulardan Nariskin, kölelerden oluşan bir orkestra kurmuş. Her bir köle piyanonun bir tuşunu oluşturuyor varsayın. İnsanlardan meydana gelen bu tuhaf çalgıyı koroyla birbirine karıştırmamak gereğini unutmayalım. Çünkü Nariskin’in sazında her köle bir, yalnız bir notayı dile getirir. Her biri görevli olduğu notanın adını taşır; bu ad ile çağrılırmış. Zaman geçtikçe, adamların gerçek adları unutulmuş, sokakta görüldükleri zaman. Bakın, denirmiş, Nariskin’in fa’sı geçiyor. İşte Nariskin’in do’su. Hey! Nariskin’in mi’si, baksana buraya! Nariskin’in re’si nasılsın? Nariskin’in köleleri birer nota olmayı benimsemişler; Bu işlevi yerine getirebilmek için yetenek ister; köle gibi kullanılmaktan daha iyi bir görev değil mi! Köylülerin hiçbirinde direnme görülmüyor, kendilerine sorulduğunda: Sen kimsin? Nariskin’in fa’sıyım. Ya da: Nariskin’in si’siyim. Bir yaşam boyu hep aynı sesi çıkararak yaşayıp ölmek, kimileri için alın yazısı mı?”
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.