Gece yarısı, gece serinken
Yalnız pencere kenarında ayaklarını sarkıtarak oturup
İlk kurbağa sesini dinle
Hüzünle, sen önce tek başına uykuya dalmışsın
Bedenim düşüncelere dalmışken donuk çalılıkta
Köydeki evlerin kadersizliğini engellemek için ettikleri duaların ışıkları sızar
Nihayetinde ruhlara seslenişleriyle şikayetler de kurbağa sesleriyle azalır
Dopdolu ruhum kalkıp sana gelecek gökle yer arasında
Düşüncesizce senin ölü bedeninin üzerine yaslanayım
Sakinlikte, gök gürültüsü sesi sessiz kalır
Sessiz ve durgun ışık saçan yıldızlar
Bedenimi çekip sana daha da yakınlaştırır.