Bölük kumandanını çok heyecanlı görüyordum. Kendisine bir şey sormaya vakit kalmadan bir anda dört tarafımızdan 10 bine yakın Bedevinin üzerimize hücum ettiğini gördük. Bizi tam bir pusuya düşürmüşlerdi. Bizi belki çölde 20 kilometre uzaktan görmüşler ve hiç gözükmeden köye girinceye kadar tam bir tertibat almışlardı. Bir anda bizim için yapılacak hiçbir şey kalmamış, artık Arapların eline düşmüştük.
Bir anda soyma harekâtı başladı. Hücum edenler 10 bin kişiden fazla idi. Biz ise 400 kadar olduğumuza göre ilk ganimeti tabii ilk soyan Bedevi alacaktı. Bir asker üzerine on kişi birden çullanıyordu ve askerden aldıklarını da taksim edemiyorlardı. Bu meyanda çabuk soyunamayanları cenbiye (bir nevi bıçak) ile yaralıyorlar veyahut da öldürüyorlardı ve mütemadiyen bu binlerce insan (“işlah irbi”) diye bağırıyorlardı. Sonradan anladık ki bunun manası “hemen soyunun” demekmiş. Bu 400 insan, hepsi de ortada bulunabilmek ve soyunmak için vakit kazanabilmek emeliyle yekdiğerini sıkıştırıyor ve koca ovanın ortasında bir kalıba girmiş gibi sıkışıyorduk.
Bu vaziyet karşısında üzerimde ne varsa soyunarak attım. Sıkışıklıktan eğilerek çizmelerimi çıkaramıyordum. Aklıma derhal çakı bıçağım geldi. Bir kolayını bularak çizmelerin de koncunu kesmek suretiyle çıkararak, bu suretle don ve pantolonu da çıkarmaya muvaffak oldum. Artık üzerimde alınacak bir şey kalmamıştı.
Bu vakada çabuk soyunamayan 50'den fazla insan ölmüştü.
Sayfa 99 - Suriye Cephesinde geri çekilen askerlerimize bölge Arapları tarafından yapılan muameleKitabı okudu
·
74 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.